Dores Tembrás
Nació en Bergondiño en 1979. Se licenció en Filología Hispánica en 2001. Después de los estudios de doctorado en la UDC y diversas estancias de investigación en Suecia, Madrid y Buenos Aires defendió su tesis doctoral: La obra poética de Alejandra Pizarnik. Arquitectura de un desencuentro (2008).
Dores Tembrás naceu en Bergondiño en 1979. Licenciouse en Filoloxía Hispánica no 2001. Logo dunha bolsa predoutoral da UDC e de diferentes estadías investigadoras en Suecia, Madrid e Bos Aires defendeu a súa tese doutoral: La obra poética de Alejandra Pizarnik. Arquitectura de un desencuentro (2008).
Ao longo destes anos desenrrolou a súa actividade como investigadora na Universidade da Coruña, publicando numerosos artigos sobre a obra poética de Alejandra Pizarnik en actas, revistas científicas e volumes colectivos adicados á literatura hispanoamericana.
Está a piques de sair a súa contribución nunha obra monográfica sobre a poeta arxentina, editada por Cristina Piña, onde se recollen nove estudos de investigadoras especializadas na obra pizarnikiana.
En 2009 publicou o seu primeiro poemario O pouso do fume, que quedou de finalista xunto con Deter o día cunha flor, de Luz Pozo Garza na categoría de mellor libro de poesía nos premios da AELG 2010. Participou co micropoemario Esquiagrafías na Revista das Letras. Tamén na antoloxía elas, e noutros volumes colectivos e revistas.
En diálogo coa obra do pintor Manuel Suárez escribiu un micropoemario, aínda inédito, sobre os 15 cadros abstractos que compoñen De la serie de María, cristalizados nun libro de artista que viu a luz recementemente, con motivo da súa exposición na galería Moret Art.
Tatuaxes de fume (Prólogo de Teresa Seara)
"[...] Pero desentrañar as ensinanzas en verdade relevantes que o pouso leva inscritas en si mesmo esixe, primeiro, adquirir unha nova forma de mirar –máis límpida e clarificadora por efecto das lágrimas que, dun xeito inevitable, verquerá quen olle ao fume directamente– e, despois, ser quen de filtrar as impurezas –o tisne, o cheiro– que poderían adulterar as conclusións finais da esculca. [...]" (Ler máis)
cartografía de palabras
repetir cada signo
dentro da cuadrícula
papel en branco
pozo infindo
as palabras esvaran
por iso sempre cuadrículas
para salvalas
pequenas casas
onde vivir para sempre
os demais pasan
e ti apoiada na corda
déixaste negativar
revelada con vapor de mercurio
no corpo
algo de ferro fundido
de cádavo mollado
de fume extinto
e os outros
non saben
pero miran de esguello
á que desafía a gravidade
Die Pflaumen wolln ja so vom Baum
Wolln aufm Boden liegen.*
Bertold Brecht
morado reversíbel
carne verde
dous días de avésporas ebrias
e dedos tinguidos
de vento levián
e alambique
antes da disección
da extracción do óso
antes de abrir o peito
e practicar a autopsia
de cada verán
anicada
ando a pensar palabras
pelas de manteiga
mentres o fume
se extingue
na mañá
cómo dicer
que marchaches
e eu
sen saber usar
a desnatadora
*“As ameixas queren baixar da árbore/e xacer no chan.”
Diapositivas a clareo*, Dores Tembrás, 2010
Para miña nai
I
A elegancia é un corpo
unha forma de ser desde a pel para o vento
Miguel Anxo Fernán Vello
encarnación dos versos
por ela
remitida a ti propia
entre vapores de la
ramaxe de liño seco
o gume da que vén
inhalas
II
co primeiro raio
muselina de hidróxido
metamorfose da burbulla
en miñoca
saia enlamada
por herdanza
na inclinación dorsal
que te bota do rego
III
nai
calamidades
a contramán
no peto descosido
do mandil
cal vivo
ou roupa a clareo
porque había de reparar eu?
baixo a blusa
como aguillóns
vértebras
IV
sen beleza de tísica
na herba
estendes os lenzos
así
clareas os días
horas de mandil
engraxado
fosilizando o tisne
do peito
mentres te miro
xenuflexión
de lixivia
escorrentando
dos días
o ferro
V
modificas
a traxectoria
pasándolle a pedra
á fouciña
e alí
cinguida de fracaso
no medio do camiño
sóbesme ao colo
para que unha das dúas
non se ortigue
VI
fe
arquitectura
de canaveiras
para xudías hostís
eu deitaba clorofila
nas túas mans
entre os sapos
plataforma lunar
guiándome
invisíbel
VII
enfaixar a renuncia
cada mañá
para o frío
antes do almorzo
combater
a prosperidade
para que non te sorprenda
__
* O 12 de marzo de 2010 tivo lugar en Vigo un recital organizado por María do Carme Kruckenberg, no día da muller traballadora. Con tal motivo editouse unha pequena antoloxía titulada elas. el, con poemas da propia María do Carme Kruckenberg, Lino Braxe, Pili Pallarés e os cinco primeiros textos do conxunto que aquí se publica baixo o título de Diapositivas a clareo. Os últimos dous poemas foron incluidos no ano 2011 na antoloxía feminista editada pola Assembleia de Mulheres do Condado: Mulheres entre poesia e luita.
Opium*, Dores Tembrás, 2010
un espacio donde la noche sube en sentido inverso
Carlos Oroza
nela
ingravidez silábica
a carón da lámpada
delicadeza obscena
no rigor
poison
a subliñar o espasmo
-en distorsión
vértebras-
e dedos hábiles
marelos
amortecendo
plano inclinado
ar fruncido
Lou
exhala a metamorfose
da mapoula
faíscas puntúan
alento almiscrado
ansiedade no rostro de A.
que agarda
a máis alta calidade
no Li Yuen de contrabando
a máis alta calidade
na simulación do desexo
rendido
na anticipación
Dun fotograma de The Dividend
señoritas
de ondas al agua
ou snow birds
pálpebras precipitándome
contra o ceo desperdiciado
aniñan
entre sedas e porcelanas
aristocraticamente
sórdidas
tiran do ar
seducen
as horas
que se achegan
equidistantes
Broken Blossoms
e apretas o paso
ata Limehouse
gentleman
sen levita
nin fibela
sostés a fronte
consentindo
o golpe seco
dos alcaloides
descartando
inflorescencias
de fume
silencio tóxico
contra anatomía
transitar a beleza
de cada vez
orixe da forma
que contén o berro
esgazadura
para os que non
irrenunciábel
instalada no esterno
e na adicción ao abismo
hálito
a colapsarnos
definitivo
de cada vez
__
* Serie de poemas publicada no número 34 da revista Dorna (2010). O fotograma é do filme The Dividend, 1916.
No hay comentarios:
Publicar un comentario