miércoles, 23 de julio de 2014

VIKTAR ZHYBUL [12.453]


Viktar Zhybul

Nacido en Minsk, Bielorrusia el año 1978. Poeta y crítico literario, doctor en filología (2003). Es considerado un escritor experimental. Ha publicado seis poemarios: Kali w khatsie dyviersant (Cuando tenemos un saboteador en casa, 1996), Rohi hor (Cuernos de las montañas, 1997), Prykry kryk (Grito asqueroso, 2001), Dyjafrahma (Diafragma, 2003), Zabi w sabie Sakrata! (¡Mata el Sócrates que llevas dentro!, 2008) en colaboración con Viera Burlak; y Stapielii (Stapelias, 2012). Zhybul ha participado en numerosos proyectos literarios internacionales. Sus obras están traducidas al inglés, francés, búlgaro, letón, lituano, alemán, sueco, polaco, ruso, ucraniano y checo. Como investigador se interesa por la poesía de vanguardia, por el experimento formal en la literatura y por la síntesis de las artes.






Gran colada

Nosotros
lavábamos
el cielo
con las manos
de día lo frotábamos sobre la tabla de lavar
con un trozo de jabón perfumado
lo frotábamos hasta hacerle agujeros
(de ozono)
nosotros
con nuestras manos
lustrábamos el cielo
y por la noche le poníamos
un suavizante potente
hecho de estrellas
y lo tendíamos
para que se secara.

¡Pero lo podríamos haber
cogido
arrugado
y metido en una lavadora
de marca extranjera!




Juguete

Cuando todos duerman
me levantaré
abriré el armario
alcanzaré el último estante
donde se encuentra el Universo
que los adultos me esconden
no me dejan tocarlo
tienen miedo de
que lo pueda dañar
y él a mi
Pero lo bajaré poco a poco
lo pondré boca abajo
cogeré un destornillador
destornillaré los tornillos pequeñitos
lo abriré para mi
miraré
quiero saber qué hay dentro
cómo está todo organizado
lo arañaré con gran placer
Pero no temáis
seré prudente
incluso me he lavado las manos
jugaré un poco
después lo dejaré todo como estaba
y lo pondré en su lugar.

[Traducción de Joan Navarro a partir de la versión catalana de Yauheniya Yakubovich]




Сандзень

Мы
мылі
неба
самі
сваімі рукамі
удзень цёрлі на пральнай дошцы
кавалкам духмянага мыла
ажно да дзірак
(азонавых)
самі
сваімі рукамі
драілі неба
ноччу паласкалі
ў растворы эфэктыўнага
зорнага парашку
потым павесілі над зямлёю
сушыцца

А можна было б
ўзяць яго
скамечыць
ды запхаць у пральную машчыну
замежнай вытворчасьці!




Цацка

Калі ўсе заснуць
я падымуся
адчыню шафу
дацягнуся да верхняй паліцы
там ляжыць Сусьвет
старэйшыя хаваюць яго ад мяне
не дазваляюць чапаць
баяцца
каб я не сапсаваў яго
а ён мяне
А я ціхусенька здыму яго
перакулю дагары нагамі
вазьму адкрутачку
павыкручваю маленькія болцікі
адкрыю яго для сябе
зірну
цікава што там унутры
як яно ўсё пабудавана
з захапленьнем пакалупаюся
Толькі ня бойцеся
я асьцярожна
я нават рукі памыў
я трошачкі пагуляюся
а потым зраблю ўсё як было
і пакладу на месца

[Chadanowicz, Andrej (ed.) (2006) Пуп неба. Анталёгія маладой беларускай паэзіі/ Pępek nieba. Antologia młodej poezji białoruskiej, Wrocław: Kolegium Europy Wschodniej im. Jana Nowaka-Jeziorańskiego]


Віктар Жыбуль (нарадзіўся ў 1978 г. у Мінску) – паэт і літаратуразнаўца, кандыдат філалагічных навук (2003). Вядомы як паэт-экспeрымeнтатар. Выдаў зборнікі паэзіі Калі ў хаце дывeрсант (1996),  Рогі гор (1997),  Прыкры крык (2001),  Дыяфрагма (2003),  Забі ў сабе Сакрата! (2008; у суаўтарстве з Верай Бурлак), Стапеліі (2012). Удзельнічаў у шматлікіх міжнародных літаратурных праектах. Творы Віктара Жыбуля перакладаліся на англійскую, французскую, балгарскую, латышскую, літоўскую, нямецкую, шведскую, польскую, расійскую, украінскую і чэшскую мовы. Выступае таксама як даследчык, сфера навуковых зацікаўленняў – авангардная паэзія, фармальны экспeрымент у літаратуры, сінтэз мастацтваў.





Gran bugada

Nosaltres
rentàvem
el cel
amb les mans
de dia el fregàvem sobre la taula de rentar
amb un tros de sabó perfumat
el fregàvem fins fer-li forats
(d'ozó)
nosaltres
amb les nostres mans
llustràvem el cel
i a la nit li posàvem
un suavitzant potent
fet d'estels
i el penjàvem
perquè s'eixugués

Hauríem pogut però
agafar-lo
arrugar-lo
i ficar-lo en una rentadora
de marca estrangera!





Joguina

Quan tothom dormi
m'aixecaré
obriré l'armari
arribaré a l'últim prestatge
on es troba l'Univers
que els adults m'amaguen
no me’l deixen tocar
tenen por
que jo el pugui espatllar
i ell a mi
Però el baixaré a poc a poc
el tombaré cap per avall
agafaré un tornavís
descollaré els cargols petitets
l'obriré per a mi
miraré
vull saber què hi ha dintre
com tot està organitzat
l'esgratinyaré amb gran plaer
Però no tingueu por
seré prudent
m’he rentat les mans i tot
jugaré una mica
després el deixaré ben bé com estava
i el posaré al seu lloc

[Traducció: Yauheniya Yakubovich]


Viktar Zhybul. Nascut a Minsk l’any 1978. Poeta i crític literari, doctor en filologia (2003). És conegut com a escriptor experimental. Ha publicat sis reculls de poesia: Kali w khatsie dyviersant (Quan tenim un sabotejador a casa, 1996), Rohi hor (Banyes de les muntanyes, 1997), Prykry kryk (Crit fastigós, 2001), Dyjafrahma (Diafragma, 2003), Zabi w sabie Sakrata! (Mata el Sòcrates que és dins teu!, 2008) en col·laboració amb Viera Burlak; i Stapielii (Stapelies, 2012). Zhybul ha participat en nombrosos projectes literaris internacionals. Les seves obres estan traduïdes a l’anglès, francès, búlgar, letó, lituà, alemany, suec, polonès, rus, ucraïnès i txec. Com a investigador s’interessa per la poesia d'avantguarda, per l’experiment formal en la literatura i per la síntesi de les arts.





Grande lavagem

Nós
lavávamos
o céu
com as mãos
esfregávamo-lo de dia sobre a tábua de lavar
com um bocado de sabão perfumado
esfregávamo-lo até lhe fazer buracos 
(de ozônio)
nós
com as nossas mãos
lustrávamos o céu
e à noite lhe adicionávamos  
um amaciador potente
feito de estrelas
e o estendíamos
para que se secasse

Mas poderíamos tê-lo
pegado
amassado
e metido numa lavadora
de marca estrangeira!




Brinquedo

Quando todos dormirem
levantar-me-ei
abrirei o armário
chegarei à última prateleira
onde está o Universo
que os adultos escondem de mim
não me deixam tocá-lo
têm medo de
que eu possa estragá-lo
e ele a mim
Mas baixá-lo-ei pouco a pouco
pô-lo-ei de pernas para o ar
apanharei uma chave de fendas
afrouxarei os parafusos pequenos
abri-lo-ei para mim
olharei
quero saber que há dentro
como está tudo organizado
arranhá-lo-ei com grande prazer 
Mas não temam
serei prudente
até tenho lavado as mãos 
brincarei um pouco
depois o deixarei tudo como estava
e pô-lo-ei no seu lugar.

[Tradução de Joan Navarro a partir da versão catalã de Yauheniya Yakubovich / Revisão: Paulo Ferraz]


Viktar Zhybul. Nasceu em Minsk em 1978. Poeta e crítico literário, doutor em filologia (2003). É considerado um escritor experimental. Publicou seis livros de poesia: Kali w khatsie dyviersant (Quando se tem um sabotador em casa, 1996), Rohi hor (Cornos das montanhas, 1997), Prykry kryk (Grito nojento, 2001), Dyjafrahma (Diafragma, 2003), Zabi w sabie Sakrata! (Mata o Sócrates que há dentro de ti!, 2008) em parceria com Viera Burlak; e Stapielii (Stapelias, 2012). Zhybul participou de numerosos projetos literários internacionais. As suas obras foram traduzidas para o inglês, francês, búlgaro, letão, lituano, alemão, sueco, polonês, russo, ucraniano e checo. Como pesquisador se interessa pela poesia de vanguarda, pelo experimento formal na literatura e pela síntese das artes.





La grande lessive

Avec nos propres mains
nous lavions
nous-mêmes
le ciel
le jour nous le frottions sur la table à laver
avec un morceau de savon parfumé
jusqu’à y faire des trous
(d’ozone)
de nos propres mains
nous
faisions briller le ciel
et la nuit nous lui mettions
un adoucissant puissant
fait d’étoiles
et nous l’étendions
pour qu’il sèche

et pourtant nous aurions pu
le prendre
le froisser
et le mettre dans un lave-linge
de marque étrangère !






Jouet

Quand tout le monde s’endormira
je me lèverai
j’ouvrirai l’armoire
j’atteindrai la dernière étagère
où se trouve l’Univers
que les adultes me cachent
ils ne me laissent pas le toucher
ils ont peur
que je puisse l’abîmer
et qu’il m’abîme
Mais je le descendrai peu à peu
je le mettrai tête en bas
je prendrai un tournevis
je desserrerai les petites vis
je l’ouvrirai pour moi
je regarderai
je voudrais savoir ce qu’il y a dedans
comment tout est organisé
je le grifferai avec grand plaisir
Mais n’ayez pas peur
je serai prudent
je me suis même lavé les mains
je jouerai juste un peu
après je laisserai tout comme avant
et je le mettrai à sa place

[Traduction : Dolors Català, à partir de la version catalane de Yauheniya Yakubovich]


Victar Zhybul. Né à Minsk en 1978. Poète et critique littéraire, docteur en philologie (2003). Il est connu comme poète expérimental. Il a publié six recueils de poésie : Kali w khatsie dyviersant (Lorsque nous avons un saboteur à la maison, 1996), Rohi hor  (Cornes des montagnes, 1997) Prykry Kryk (Cri perçant, 2001), Djïafrahma (Diaphragme, 2003), Zabi w sabie Sakrata! (Tuez le Socrate qui est en vous! 2008, en collaboration avec Viera Bourlak) ; et Stapielii (Stapelias, 2012). Zhybul a participé à de nombreux projets littéraires internationaux. Ses œuvres sont traduites en anglais, français, bulgare, letton, lituanien, allemand, suédois, polonais, russe, ukrainien et tchèque. En tant que chercheur il s’intéresse à la poésie d'avant-garde, à l’expérimentation formelle en littérature, et à la synthèse des arts.






No hay comentarios:

Publicar un comentario