viernes, 13 de marzo de 2015

GUST GILS [15.200] Poeta de Bélgica



Gust Gils

Amberes, Bélgica 20 de agosto de 1924 - Amberes, 11 de noviembre 2002 
Fue uno de los fundadores de la revista de vanguardia  Gard Sivik (1954). Fue editor de Podium.

Obras 

Poesía 

Partituur voor vlinderbloemigen (1953)
Zeer verlaten reiziger (1954)
Teorema voor personage (1957)
Ziehier een dame (1957)
Anoniem 20e eeuw (1959)
Gewapend oog (1962)
Drie partituren (1962)
Een plaats onder de maan (1965)
Insomnia ferox (1965)
Manuskript gevonden tijdens achtervolging (1967)
Levend voorwerp (1969)
Afschuwelijke roze yogurtman (1972)
Linke Kornak (1974)
Zevenmaal zeven haikoes. Pseudojapanse verzen (1975)
Een handvol ingewanden (1977)
Sneldrogende poëzie (1978)
Onzachte landing (1979)
Uniek onkruid (1982)
Een vingerknip (1983)
Zanger met zuurstofmasker (1988)
Sindromen (1990)
Stem buiten beeld (1992)
Mijn plichtvergeten werk (1994; bloemlezing)
Enkele nagelaten gedichten zijn gebloemleesd in De Volksverheffing , editie 2005 (Amsterdam, Atlas)
Vijftien nagelaten gedichten uit wat de bundel Spookpijnen had moeten worden, werden opgenomen in nr. 84 van De Brakke Hond

Prosa 

Met de noorderzon op stok (1960)
Verbanningen (1964)
De röntgenziekte (1966)
Berichten om bestwil. Gevolgd door Finimeuble (1968)
Dank voor de blijdschap (1977)
Binnenwaartse buitenstaanders (1978)
Integendelen (1979)
Geest in opdracht (1980)
Het weeë gebeente (1982)
Het zoemen van de bierkaai (1985)
Antwoordapparaat (1989)
Schotbalken en doorlaatkleppen (1999)
Berichten om bestwil. Gevolgd door Finimeuble (2003; heruitgave in de reeks Vlaamse Bibliotheek )
Posthipnotische ingreep. Vier romanverhalen (2013; nagelaten verhalen)

Premios 

1960 - Dirk Martensprijs
1966 - Lucy B. en CW van der Hoogtprijs voor Een plaats onder de zon
1996 - Oeuvreprijs van de Vlaamse Gemeenschap



Muy de madrugada

Muy de madrugada: luego, el progreso social

calla, levanta los brazos
hop! la gimnasia matinal
recorta la cabeza del torso, escala
las cordilleras del ex combatiente
estate quieto; se te ahondarán las heridas
es por tu bien
de perjuicio de un día laborable de cinco semanas

pero yo
me tengo a mí mismo en la película, en el hilo, en el magnetófono.
fuera de alcance.

¡yo soy un despiadado agente de negocios!
¡y no me untaré la laringe con mantequilla!

Gust Gils, incluido en Antología de la poesía neerlandesa moderna (Ediciones Saturno, Barcelona, 1971, selecc. y trad. de Francisco Carrasquer).





Qué hermoso ¿no? está el campo los domingos

Qué hermoso ¿no? está el campo los domingos
(mañana llena de promesas tan radiantes
y luego por la tarde saldrán a pasear por todas partes
las mismas parejas cachondas en toda honra y virtud
sus deseos precisan pararrayos)
no deje de tomar de madrugada un tranvía de extrarradio
podrá suicidarse gratis los bosques están abiertos
(ya han pasado aquellos tiempos de propiedad cercada)
nadie le hará preguntas, en su rincón tranquilo
pasará usted a ser abono provechoso de hortalizas
y todo seguirá la marcha normal de los acontecimientos
los señores de al lado
celebrarán sus bodas de pórfido o algo por el estilo
habrá eclipses de sol
y el santo en su cama de hierro de soltero
se petrificará en visiones más frías que el hielo.

Gust Gils, incluido en Antología de la poesía neerlandesa moderna (Ediciones Saturno, Barcelona, 1971, selecc. y trad. de Francisco Carrasquer).






No hay comentarios:

Publicar un comentario