martes, 1 de octubre de 2013

ANDREA CATI [10.607]




Andrea Cati

Andrea Cati (Cisternino, ITALIA   1984). Vive y trabaja en Boloña, donde se licenció en filosofía y colaboró con el Centro de Poesía Contemporánea. Algunos de sus poemas y reseñas críticas han aparecido en periódicos nacionales y revistas especializadas, entre ésas “Poesía”. Ha obtenido reconocimientos en diversos premios literarios, entre ésos el “Laudomia Bonanni”, “Premio Penne” y “Mario Luzi”. En el 2009 publicó su primer poemario Eppure io mi innamoro (Akkuaria), con prólogo de Davide Rondoni, y en el 2011 publicó su segundo libro Quattro movimenti (Tracce), con prólogo de Alessandro Moscè.




Ǣ


Atentos indagábamos entre las grutas
y las estrellas de nuestros cuerpos envejecidos:
era una evasión de la monotonía
un estar entre las cuerdas y las olas
traspasados por una pasión ancestral.

Tú y yo, deshechos en un baño
de silencio y caricias
soledad y traición
llenando este mar de invierno.





He dormido por la calle, he recogido colillas
ni que fueran oro. He sentido el odio
como un clavo penetrando en mi carne
manos hundidas en los bolsillos o en los periódicos
miradas inocentes y ojeadas llenas de temor.
El viento mezclaba el olor de cerveza
con los perfumes y los humos de las avenidas.
Había peleas y drogados de noche
que no me dejaban dormir
avistamientos de periferia
y rezos hasta el amanecer en invierno
para volver de nuevo a levantarse.


 ǀ Traducción: Lucia Pietrelli







Attenti perlustravamo tra le grotte
e le stelle dei nostri corpi invecchiati:
era un'evasione dalla monotonia
uno stare tra le corde e le onde
trafitti da una passione ancestrale.

Tu ed io, sciolti in un bagno
di silenzio e carezze
solitudine e tradimento
a riempire questo mare d'inverno.






Ho dormito per strada, raccolto mozziconi
neanche fosse oro. Ho sentito l’odio
come un chiodo penetrare nella mia carne
mani sprofondate nelle tasche o nei giornali
sguardi innocenti e occhiate piene di timore.
Il vento mischiava l’odore di birra
con i profumi e i fumi dei viali.
C’erano calci e tossici di notte
che non mi facevano dormire
avvistamenti di periferia
e preghiere fino all’alba in inverno
per potersi di nuovo rialzare.

Andrea Cati (Cisternino, 1984). Vive e lavora a Bologna, dove si è laureato in filosofia e ha collaborato con il Centro di Poesia Contemporanea. Sue poesie e profili critici sono apparsi in alcuni quotidiani nazionali e riviste specializzate, tra cui "Poesia". Ha ottenuto riconoscimenti in diversi concorsi letterari, tra i quali il “Laudomia Bonanni”, “Premio Penne” e “Mario Luzi”. Nel 2009 è uscita la sua prima raccolta Eppure io mi innamoro (Akkuaria), con prefazione di Davide Rondoni, e nel 2011 ha pubblicato il suo secondo libro Quattro movimenti (Tracce), con prefazione di Alessandro Moscè.


Ǣ


Atents indagàvem entre les grutes
i els estels dels nostres cossos envellits:
era una evasió de la monotonia
un ser entre les cordes i les ones
traspassats per una passió ancestral.

Tu i jo, fosos en un bany
de silenci i carícies
solitud i traïció
omplint aquest mar d’hivern.







He dormit pel carrer, he recollit burilles
ni que fossin or. He sentit l’odi
com un clau penetrant en la meva carn
mans enfonsades en les butxaques o en els diaris
mirades innocents i ullades plenes de temor.
El vent mesclava l’olor de cervesa
amb els perfums i els fums de les avingudes.
Hi havia bregues i drogats de nit
que no em deixaven dormir
albiraments de perifèria
i pregàries fins a l’albada a l’hivern
per tornar de nou a aixecar-se.

Andrea Cati (Cisternino, 1984). Viu i treballa a Bolonya, on va llicenciar-se en filosofia i va col·laborar amb el Centro de Poesia Contemporània. Poemes seus i ressenyes han aparegut en alguns diaris nacionals i revistes especialitzades, entre les quals “Poesia”. Ha obtingut reconeixements en diversos premis literaris, entre els quals el “Laudomia Bonanni”, “Premio Penne” i “Mario Luzi”. En el 2009 va publicar el seu primer poemari Eppure io mi innamoro (Akkuaria), amb pròleg de Davide Rondoni, i en el 2011 va publicar el seu segon llibre Quattro movimenti (Tracce), amb pròleg d’Alessandro Moscè.

ǀ Traducció: Lucia Pietrelli


Ǣ


Atentos, vasculhávamos entre as grutas
e as estrelas dos nossos corpos envelhecidos:
era uma evasão da monotonia
um estar entre as cordas e as ondas
transpassados por uma paixão ancestral.

Tu e eu, dissolvidos num banho
de silêncio e carícias
solidão e traição
enchendo este mar de inverno.







Tenho dormido na rua e recolhido bitucas
nem que fosse ouro. Tenho sentido o ódio
como um prego penetrando na minha carne
mãos afundadas nos bolsos ou nos jornais
olhares inocentes e olhadas cheias de temor.
O vento misturava o cheiro de cerveja
com os perfumes e as fumaças das avenidas.
Havia brigas e drogados à noite
que não me deixavam dormir
avistamentos de subúrbio
e orações até a alvorada no inverno
para poder outra vez se levantar.

Andrea Cati (Cisternino, 1984). Mora e trabalha em Bolonha, onde licenciou-se em filosofia e colaborou com o Centro de Poesia Contemporânea. Alguns de seus poemas e resenhas críticas foram publicados em jornais nacionais e revistas especializadas como “Poesia”. Foi reconhecido com diversos prêmios literários, como o Laudomia Bonanni, o Premio Penne e o Mario Luzi. Em 2009 publicou seu primeiro livro de poemas Eppure io mi innamoro, Akkuaria, com prólogo de Davide Rondoni, e em 2011 o segundo Quattro movimenti, Tracce, com prólogo de Alessandro Moscè.

ǀ Tradução: Joan Navarro / Francesca Cricelli


Ǣ


Attentifs nous cherchions entre les grottes
et les étoiles de nos corps vieillis :
c’était une évasion de la monotonie
être entre les cordes et les vagues
transpercés par une passion ancestrale.

Toi et moi, fondus dans un bain
De silence et de caresses
Solitude et trahison
Remplissant cette mer d’hiver.







J’ai dormi dans la rue, j’ai recueilli des mégots
comme si c’était de l’or. J’ai ressenti la haine
comme un clou pénétrer dans ma chair
mains enfoncées dans les poches ou dans les journaux
regards innocents et coups d’œil pleins de crainte.
Le vent mélangeait l’odeur de bière
aux parfums et aux fumées des avenues.
Il y avait des disputes et des drogués de nuit
qui m’empêchaient de dormir
impressions de périphérie
et prières jusqu’à l’aube en hiver
pour  se lever à nouveau.

Andrea Cati (Cisternino, 1984). Il habite et travaille à Bologne où il a obtenu une licence de philosophie. Il a collaboré avec le Centre de Poésie Contemporaine. Certains de ses poèmes et comptes-rendus ont été publiés dans des journaux nationaux et des revues spécialisées comme “Poesia”. Il a obtenu de nombreuses reconnaissances    parmi lesquelles les prix littéraires suivants : le prix  “Laudomia Bonanni”, le “Premio Penne” et le prix “Mario Luzi”. En 2009, il a publié son premier recueil de poèmes  Eppure io mi innamoro (Akkuaria), prologué par Davide Rondoni, et en 2011 son deuxième recueil Quattro movimenti (Tracce), prologué par  Alessandro Moscè.

ǀ Traduction: Dolors Català


Ǣ


Attentive we looked into the grottos
and the stars of our aged bodies:
it was an evasion from monotony
one essence between the ropes and the waves
soaked through by an ancestral passion.

You and I, melted together in a bath
of silence and caresses
solitude and betrayal
filling this sea with winter.






I’ve slept in the street, I’ve picked up butts
fuck they’re not gold. I’ve felt hate
like a penetrating key in my flesh
drowned hands in the pockets or in the newspapers
innocent looks and glances full of fear.
The wind mixed the smell of beer
with the perfumes and the smokes of the avenues.
There were fights and drugged guys in the night
they did not let me sleep
periphery sightings
and prays until the sunrise at winter
to stand up once again.

Andrea Cati (Cisternino, 1984). She lives and works in Bologna, where she obtained a degree in Philosophy and worked in collaboration with the Contemporary Poetry Center. Some of her poems and articles have appeared in national newspapers and specialized magazines such as “Poesia”. She obtained acknowledgements in several literary prizes: “Laudomia Bonanni”, “Premio Penne” and “Mario Luzi”, among others. In 2009 she published her first poetry book, Eppure io mi innamoro (Akkuaria), with a prologue by Davide Rondoni. In 2011 she published her second book Quattro movimenti (Tracce), with a prologue by Alessandro Moscè. 

ǀ Translation: Arthur Rippendorf & Jaume C. Pons Alorda


Ǣ

 http://seriealfa.com/alfa/alfa58/AndreaCati.htm

No hay comentarios:

Publicar un comentario